Leegloop

Het vasten was
Op de grens, doch helder
En de weg even duidelijk

Nu wederom
Het spoor
Bijster en ik kijk
Uit op een doodlopend pad
Leeg door overloop
En een paradoxaal hoge lat

Ik ga maar door
Met iets dat niet het mijne is
Werk en mijn malend
Hoofd dat nooit stopt
Álles mag wijken voor
Mij
Ik ben helaas taai
Het hart, dat klopt
Wel maar verre van fraai
In onverschilligheid
Want er is werk'lijk niets dat
Mij verblijdt

Over witte wol enzo

Ben zo zat
Van mensen
Almaar activiteit
Mijn lat
Gaat boven mijn wensen
uit, en buiten tijd

Nam ik nu maar een besluit

Want ik weet wat ik bezit:
Ik ben creatief en liefdevol
Mooi en krachtig
Onbegrijpelijk rijk
Met zachtheid
Als wol;
Prikkelend en aaibaar tegelijk
Wit