donderdag 28 juli 2011

Geduld

En het klaart op
De lucht nog vol van overvloed
Drukte, onweer en ander goed
Op de paden plassen en verse drek
Ik ontwijk ze passend en snel

Zo ook mijn hoofd
Mijn adem verdwaald tussen borst en buik
Wandel ik op mijn maat-
Actie vermijdt
Gedachten niet kwijt-
Dronken van slapte
Het hoofd is alweer thuis maar
Wat rest me daar
Behalve dezelfde setting
En haperende krapte
Voor het eerst angst dat dit niet over gaat

Maar ik heb gewacht en ben gegaan;
Leren mild zijn naar mezelf
Dit is zomer 2011
En het is een lange weg
Opklaringen zijn gegarandeerd
Tot de volgende bui

Toen de boeddha dorstig was en de vijver was vol slijk omdat er net een kar doorheen was gereden, maakte hij het water weer schoon, enkel door geduldig te wachten tot het slijk gezonken was..

woensdag 13 juli 2011

Roomwitte Rozen

De met precisie gekrulde
Bijna zijden blaadjes
In grote knoppen
Stralen in een vaas
Maken in de chaos
Een plekje zen
Staren me aan,
-Of, bedenk ik me dwaas:
Staar ik naar hen?-

Ze openen verlegen hun koppen
Zuiveren teder en betoveren
Een stukje huis
En heel even veroveren
Zij
Een beetje ruimte in mij

Ik ruik roos maar zie vanille
Met een kneepje citroen
Zo ook plots zie je
De weg naar verval
Mag dit stilleven aub nog even duren?
Ik mag graag eens een keer weer voelen
En in heelheid turen

donderdag 7 juli 2011

Nietszeggend

En soms is er
Gewoon zo'n leegte
Onwetendheid
En verdriet dat
Eeuwig intern beklijft
Dat het je tot uitputting
Ontstekingen, tril-ogen drijft
Vanuit een volheid
Samen met onbeweeglijkheid
En onmacht
Maar er geen woorden voor vinden,
Tranen of gevoel
Slechts automatische zelfzuchtigheid
Zonder doel
En niemand die mij bereikt
Terwijl mijn verlangen
Inwendig geborgen en
Immens is

zondag 3 juli 2011

Taal

Om te dichten
Moet je lezen
En keuzes maken
Pellen en verlichten
Niets te vrezen
Hebben

Om te schrijven
Moet je weten
En woorden ademen, zien totdat
Er zoiets ontstaat
Als grijze staar
De liefde bedrijven
Met het erudiete,
En het chaotische gevaar

Met taal is
Goed niet genoeg
Diepte kent geen grens
Het is altijd te vroeg
Onaf, verkeerd be-grepen
Of door een te kleine lens
Bekeken

Maar God, wat houd ik
Van letterkunst
Met pen en papier
En ook digitaal
Vormen tekens werelden an sich,
Zijn ze samen het verhaal
Vibrerende klanken
Resoneren in mij
Blijven steken als oude wijnranken
Herinneren, zo magistraal