En toen?

En toen?
Was er even niks

Als je eens wist...
Dat ik iedere dag wel even wil delen
Of even je aanwezigheid wens
Maar dat ik gewoon niet weet
Hoe ik werkelijk heet
Mezelf niet kan helen
En ook mezelf maak
Tot uitgeput mens


Ik weet dat ik u kan vertrouwen
Maar zelfs dan
Ben ik niet toegewijd
Genoeg
Ik vlucht
Geen lucht
Ookal ben ik uw liefde niet waard
Hoop ik dat ik word geleid


Ook jij raakt me
Ergens, daar
Een gevoelige snaar
I'm lost
En jij weet vast
Dat het tijd kost

Onbekend

Mijn hart straalt soms
Wijds en diep
Tintelingen opeens
Ik wil onderdrukken
Maar het is tevergeefs
Valt het zometeen
Niet uiteen
In duizend stukken?

Mijn verlangen
Het groeit onrustig
Alsof ik gevangen raak
Verslaafd aan je energie
Deze magie
Het is veel
Desondanks ben ik ook
Rationeel
Huiverig

Onbekend
Als je er niet bent
Wil ik even bij je zijn
Als ik je zie
Wil ik dat je gaat

En je laat
Mij
In gedeelde twijfel
-Wat is waar?
Wanneer is het klaar?-
Maar met voldoening
Aan mijn zij
Staan
Alsof je weet
Er is genoeg verzoening

Camino

Witte bloesem ontspruit
Uit bruine takken in mijn vaas
De zon spreekt luid
Tegen zuivere sneeuw
Ik geef een steen aan de boom
En hij maakt een einde aan de waas;
Ik weet dat ik niet droom

Zielen op mijn huidige pad
Geven meer bestaansrecht
Tintelingen zijn tekenen
Er zit nog veel in het vat
Op luisterende oren kan ik rekenen

Alleen is het meer thuis dan ooit
De pelgrimstocht moet nog beginnen,
Is lang niet voltooid
Maar ben al op weg
Sinds ik van U weet..