Mijn hart straalt soms
Wijds en diep
Tintelingen opeens
Ik wil onderdrukken
Maar het is tevergeefs
Valt het zometeen
Niet uiteen
In duizend stukken?
Mijn verlangen
Het groeit onrustig
Alsof ik gevangen raak
Verslaafd aan je energie
Deze magie
Het is veel
Desondanks ben ik ook
Rationeel
Huiverig
Onbekend
Als je er niet bent
Wil ik even bij je zijn
Als ik je zie
Wil ik dat je gaat
En je laat
Mij
In gedeelde twijfel
-Wat is waar?
Wanneer is het klaar?-
Maar met voldoening
Aan mijn zij
Staan
Alsof je weet
Er is genoeg verzoening
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten