Kloppen

Klopt het

Hart



Opeens is er oneindig leven,

Zoveel goed

En ik doe maar wat

Overwegend in overvloed

Behalve in tijd



Zou ik kunnen zeven

Zijn met andere zijden

Want weet je

Verlangen en angst strijden

Samen om mijn waarheid



Het klopt

Vast allemaal

Al weet ik niets te scheiden

Uit de rode draad van mijn verhaal

Onverklaarbare afstand stokt

Plussen

Verbinding plus mij
Is onbewust verzet
Alles eromheen lijkt samen te werken in het complot
Weet niet of ik het red
Of vooral jij
Al weet ik wel dat het groeit
Al dan niet vlot
Maar mooi, het vloeit



Gelijkmatig een laagje relativiteit
Vuur en aarde
Al dan niet reeel
Het is vaak niet eens teveel
Maar zo anders

Van waarde

Zoveel

Het stoort
Het opnieuw te moeten afmeten
Aan mijn Zijn
Een dun zelfgeweven koord
Is namelijk snel doorgebeten

Het irriteert
Het steeds grenzen te moeten stellen
Letterlijk afwijzen, zwijgend toelaten
Alsof het niemand wat deert
Dat ook mijn huid kan vervellen