Taal

Om te dichten
Moet je lezen
En keuzes maken
Pellen en verlichten
Niets te vrezen
Hebben

Om te schrijven
Moet je weten
En woorden ademen, zien totdat
Er zoiets ontstaat
Als grijze staar
De liefde bedrijven
Met het erudiete,
En het chaotische gevaar

Met taal is
Goed niet genoeg
Diepte kent geen grens
Het is altijd te vroeg
Onaf, verkeerd be-grepen
Of door een te kleine lens
Bekeken

Maar God, wat houd ik
Van letterkunst
Met pen en papier
En ook digitaal
Vormen tekens werelden an sich,
Zijn ze samen het verhaal
Vibrerende klanken
Resoneren in mij
Blijven steken als oude wijnranken
Herinneren, zo magistraal