Verstoorde geest

Ik ben onbeschrijfelijk woest
Teleurgesteld steeds weer
In dezelfde sfeer
Dat wat moest
Zat van broosheid,
BeHEERsing
En dit weer loslaten
In extremiteit

Die verscheurende kloosterling..
Ik wil ieder wel omhelzen
Vanuit mijn unieke -alleen- Zijn
Onmerkbaar is dat
De hoeveelheid die ik geef
Zomaar verdwijnt
Totdat Meneer Leegte Uitputting
Weer ten tonele verschijnt
Keuzes zijn altijd in tegenstrijdigheid

Ik ben boos
Op gespletenheid,
Gevoel,
Onrust
Het gebrek aan tijd
Het meisje heeft even gehuild
Ze had eeuwen
Van verdriet
Om wat was geweest

Ze wilde schreeuwen
Maar durfde niet
BeHEERsing
Daarna de ontlading die niemand ziet
Zie hier:
Een verstoorde geest...