Spontaneïteit

Het kan zo'n dag rap
Gaan en mooi
Een kop koffie met knuffel
In de stad aangeboden en
Zit ik daarna in een resto
In goed gezelschap 
Met een natafel wijn
Ondanks intense
Pijn
Van kneuzing
Fysiek
En van vergane glorie
Ga ik door
Vroeg ergens
-Met bijna een verdorie
Mimiek-
Om die
Stroming en liefde
En zij is dus al daar
In slow motion
En haperend, waar;
In een spiegel van wat
Ik nu ben