Debiel

Met wie
Kan ik huilen van het lachen
Lachen van het huilen
Totaal Zijn
Helemaal rein
Heilig
Als waren we tweelingzielen
Twee randdebielen
Maar veilig

Verstoorde geest

Ik ben onbeschrijfelijk woest
Teleurgesteld steeds weer
In dezelfde sfeer
Dat wat moest
Zat van broosheid,
BeHEERsing
En dit weer loslaten
In extremiteit

Die verscheurende kloosterling..
Ik wil ieder wel omhelzen
Vanuit mijn unieke -alleen- Zijn
Onmerkbaar is dat
De hoeveelheid die ik geef
Zomaar verdwijnt
Totdat Meneer Leegte Uitputting
Weer ten tonele verschijnt
Keuzes zijn altijd in tegenstrijdigheid

Ik ben boos
Op gespletenheid,
Gevoel,
Onrust
Het gebrek aan tijd
Het meisje heeft even gehuild
Ze had eeuwen
Van verdriet
Om wat was geweest

Ze wilde schreeuwen
Maar durfde niet
BeHEERsing
Daarna de ontlading die niemand ziet
Zie hier:
Een verstoorde geest...

Vriendschapsideaal

Vriendschap
Is als een bloem
Met wortel

Voed het sap
Van knop naar bloei
Door aandacht en strelen
Met grappen en gestoei
Maar zonder penetratie
Van kwetsbaarste delen

Dat wat telt
Waar het veelal om gaat
Is het beroeren van stamper
En zorgen voor kruising
Van stuifmeel
Zonder dat één bloemenveld
Ontstaat

Vriendschap voor mij
-Ik weet het niet zo goed-
Betekent het delen
Van allerlei sap en bloemenbloed
Van knop naar bloei
In liefde en op de groei
Affirmatie
Non-stop
-Als je weet wat ik bedoel-
Er is alleen steeds weer die castratie
Van mijn Gevoel
Ik ben op..

Meisje

Ga weg
Ik zoek en vind niet
Wat zien jullie toch in mij?
Een eeuwige vrind
Een overbezorgde moeder
Een afwetende vader
Een kille minnares
Een kind
Het is mijn les

Jullie zijn blind
Want al dat zit niet
In mij,
Misschien wel rollen gespeeld
Kaarten verdeeld
Maar uitputting is nabij,
Afweer overal
En de leegte is verschrikkelijk
Oneindig
Geef me, snap het,
Houd me vast, ik val

Morgen is namelijk zo weer een dag
Met dragen van alle last
Het vervullen van een nieuw reisje
Ga weg of
Geef
Want ik ben slechts een meisje