Vuur

In gierende woede
Breng ik terug, dat
Naar waar het hoort
Jouw energie weg uit mijn huis
Ik verbreek het koord
En ga bewust uit jouw alomvattende chaos,
Papieren beloftes
Ik laat werkelijk los

Arrogante egoïstische klootzak

Zaaien en oogsten

En het Universum gaf mij
Ongetwijfeld in liefde
Mijn uitgeschreven wensen
Op een presenteerblad
Verpakt in een absurd verhaal
Of in het klad, van onherkenbare kleur
Maar in herkenbare taal

Wat heet dan normaal?
Vervreemd van schreeuwende nood, dus
Ben ik dan wat vergeten
Of gewoon zwijgend en verzwegen
Een fuik in gedreven
Met daarin gelegen een
Groot stuk vijgenbrood?

R, 6-8-2011

Vergif

Ik ben niet, ik word
Sla in gedachten
Alles tot gort

Ik schreeuw niet, ik zwijg
Je wilt niet weten
Wie ik aan mijn sabels rijg

Ik ben, Wie ik ben
Maar wil niet de enige zijn
Die ik ken

Ik zoek niet, ik vind
In totale eenzaamheid
Een onbegrepen mensenkind

Los

Wie ben jij uiteindelijk?
Een lichtwerker met evenveel angst?
Een illusie?
En ik geloofde
In onze fusie
Jouw beloftes,
Liefde

Ik geloof in jou;
En ik droom graag
Het was ons eiland
Soms van mij alleen
Maar ik ken ook zoals geen één
Mijn waarheid
En de betekenis van afstand

Ga maar dan
Maak je los
En zoek verder
In stuiterende eigenheid
Ik ben sterker dan jij
Door realisme en verdriet gevuld
Raak ik vrij

Voor R, 28 maart 2012