Ergens

Ik ben gevangen
Door jouw kracht
Jouw Zijn
Jouw eigen belangen
Jouw vacht


Ook ik leef mijn leven
Ik vecht
De liefde die ik krijg
Al is het maar even
Is zo oprecht
Je bent steeds daar

Ergens

Klaar..
Voor T

Even niet

Vriendin,
Ik kan even niet meer
Onvoorwaardelijk geven,
Luisteren
En met je meeveren
Ik wil echt leren

Luiken open
En uit het veld
Geslagen maar met kracht
Sinds de meting
Nee, ik ben teleurgesteld

Ik zie opeens:
Ik geef teveel,
Doe wat ieder verwacht
Ik krijg genoeg
Maar ik ga niet meer bedelen

Gevoel

Voel jij ook?
Dat de meeste kracht ligt
In onze momenten van zwijgen
Dat we soms niet durven
Te kijken
Naar de begeerte en liefde
Die in ons leeft
Dat we niet hoeven te etiketteren
Inzake sferen
En hoe dit alles heet
Dat de meeste uitwisseling
Zich in onze daden
Begeeft

Daarom huiver ik
Te schrijven
Echter, ik wil dat je weet
Dat ik niet kan en wil raden-
Ik weet namelijk niets-
Dat ik slechts kan voelen, ervaren
Dat onze lijven
Samen
Zo goed als goed zijn
Beter